Vandaag las ik een mooi artikel in “De Verdieping” van Trouw. Helaas is het artikel alleen online te lezen na betaling. Titel van het artikel: Niet langer alleen in de pauze. Het ging over een aantal scholen in Flevoland waarin Jeugdzorg op school meedraait in het team. Kinderen met sociaal-emotionele problemen krijgen daar direct hulp. Op school en zonder etiketten te plakken. Het project waarin deze scholen meedraaien heet Sterk in de klas. Kinderen met problemen worden direct in de klas geholpen. Kinderen die bijvoorbeeld niet stil kunnen zitten of wegdromen, kinderen die gepest worden of buitengesloten. Naast dat de kinderen geholpen worden krijgen ook de leerkrachten coaching. De begeleider van Jeugdzorg in de klas bespreekt met de kinderen waar problemen zitten en samen zoeken ze naar oplossingen. Bijvoorbeeld een kind dat in de les steeds wegdroomt en vergeet waar hij mee bezig was… die heeft nu zelf bedacht dat iemand hem weer even “wakker” moet tikken. Samen met de begeleider en de docent zoeken ze iemand uit die dat zou kunnen doen. Zonder veel ophef in de klas worden beide kinderen naast elkaar gezet, zodat het ene kind het andere kan helpen door de dromer even aan te stoten.
Een jongentje wat steeds vocht op het schoolplein werd gefilmd tijdens de pauze. Wat bleek.. het kind vocht niet omdat het agresief was, maar wanhopig op zoek naar aandacht. Hem werd geleerd om op een positieve manier de aandacht te vragen.
Het mooie van het hele stuk vond ik het positivisme.. niet uitgaan van het negatieve gedrag dat het kind vertoond, maar kijken wat het veroorzaakt en dat aan te pakken. Het kind handvatten geven om zich zeker te voelen in de groep, zeker genoeg om die aandacht ook op een positieve manier te vragen. Uit eigen ervaring weet ik hoe belangrijk het is dat de leerkracht aandacht heeft voor de reden van het gedrag van het kind en vooral ook omdat positief op te vangen. In een klas zat een jongetje dat altijd druk en “vervelend” was. Juf 1 kon dan regelmatig roepen dat ze moe werd van zijn vervelende gedrag en dat hij een vervelend ventje was. De juf een jaar later pakte het met humor op: Je kunt nu wel zo’n mooie trui aan hebben, maar dat wil niet zeggen dat je steeds door de klas kunt roepen en potloden naar X kunt gooien… Het jongetje glunderde dat de juf zijn trui zo mooi vond en was de rest van de dag rustig. Hij had van de juf positieve aandacht gekregen en had daarbij ook de boodschap begrepen dat de juf niet blij was met zijn gedrag…
Ik hoop dat het project in Flevoland een succes wordt en dat het uitrolt over Nederland. Ik vond het een mooi stuk en herkenbaar. In de klas van mijn jongste was ook van alles aan de hand. Gelukkig zag de leerkracht dat op tijd in en zag ze ook dat zij dit niet alleen af kon. Daar werd de schoolbegeleidingsdienst ingezet. Ook daar werd veel aandacht besteed aan sociale vaardigheid, maar vooral ook het positief benaderen. Ook kinderen leren dat positief naar elkaar zijn zoveel prettiger is. Dat het leuk is om complimentjes te ontvangen, dat niemand het leuk vind om in de pauze alleen te moeten staan. Dat je soms even moet nadenken voordat je er iets uitflapt. Ik heb het bewustzijn zien groeien in de klas, gezien wat een positieve benadering door de leerkracht kan doen met kinderen. Dat je niet meer als de schreeuwlelijk wordt gezien, maar als dat meisje dat zo ontzettend dol op dieren is…
Geef een reactie