Internetkwartetspel 2

Vandaag kwam Pauline Maas van de Stichting KOEI in groep 8 van onze school het internetkwartetspel spelen. Het doel van deze les is dat kinderen door het kwartet en het nabespreken nadenken over hun gedrag op internet.
De klas is verdeeld in meerdere kleine groepjes en elk groepje speelt het kwartetspel. De bedoeling is dat kinderen de vraag en het antwoord van het kaartje dat ze willen hebben oplezen. Zo krijgen ze de meeste vragen en antwoorden te horen. De kinderen spelen het spel enthousiast en de groepjes die klaar zijn beginnen gewoon nog een keer. Tja was is er ook leuker onder schooltijd dan een spelletje doen. En bovendien, je leert er ook nog eens wat van.

Als alle groepjes het spel hebben uitgespeeld is het tijd voor de nabespreking. Elke kaart is wel goed voor een discussie, zoals een kaart uit de eerste serie “Ik mag thuis maar 1 uur op de computer”. Pauline vraagt hoe dat zit bij de kinderen thuis. Bij wie zijn er thuis afspraken over de tijd dat je achter de computer mag zitten en hoe worden die nageleefd? Bij de meeste kinderen blijken wel afspraken te zijn. Zo moet bijvoorbeeld eerst het huiswerk af voordat er een spelletje gespeeld mag worden. Ook zitten veel kinderen wel op een computertijd van ca 1 uur, maar daar is niet altijd controle op. Zeker niet als de kinderen een eigen computer op hun kamer hebben.

Hoewel toch al best wat kinderen een eigen computer op de kamer hebben leidt dit niet tot buitensporig computergebruik (of ze houden wijselijk hun mond dicht 😉 ).
Via de kaarten van het kwartetspel komen vragen aan de orde over wie je toelaat op msn, of je al je contactpersonen persoonlijk kent en wat je doet op msn. Scheld je mensen uit en durf je op msn meer dan in het echt. Sommige kinderen geven aan dat ze soms meer durven op msn dan in het echt. Ze vinden sommige dingen ook makkelijker op msn. ‘Je kunt nadenken over wat je schrijft en als je denkt dat het misschien verkeerd overkomt kun je de tekst nog wijzigen. Dan kan met gewoon praten niet’, is een reactie van één van de kinderen. Maar daar is ook een keerzijde aan, want ‘bij msn hoor je niet hoe iemand het zegt. Soms zeg je via de msn ook wel eens trutje en bedoel je het niet slecht, maar de ander kan het wel als schelden opvatten omdat ze je niet hoort’. Ook de rol van ouders komt aan bod. Weten die wat de kinderen op de computer doen en kijken ze mee? En hoe vind je dat dan. Bij veel kinderen kijken de ouders zijdelings mee. Kinderen geven aan dat ouders niet alles zien, maar als iets vervelend is dat ze dan wel bij hun ouders terecht kunnen. Sommige ouders kijken ook regelmatig in de geschiedenis van de browser of lezen de mail van de kinderen. Ik merk dat de kinderen in deze klas redelijk ‘internet-wijs’ zijn. Iedereen die ze op MSN toelaten kennen ze, paswoorden geven ze niet af en zijn eventueel alleen bekend binnen de familie. Toch is deze les goed om kinderen nog even bewust te maken van allerlei zaken rond veilig internet.

De kinderen vonden de les met het internetkwartet leuk en leerzaam. Nuttig, gaf één van de kinderen aan. Veel wisten ze wel, maar het was toch goed om alles weer even te horen. Dat na het kwartet de vragen in de klas werden besproken vonden ze ook leuk, want zo hoor je ook nog eens wat van anderen.

Pauline Maas geeft al een aantal jaren voorlichting op scholen aan leerlingen, docenten en ouders over veilig internet. Het is mogelijk om de interactieve les met het kwartetspel op school te laten uitvoeren. Kijk daarvoor op www.internetkwartet.nl of op www.stichtingkoei.nl.

Het kwartetspel is  ook los verkrijgbaar via de website en kost €11,- per spel.