Gisteren was het Opvoeddag bij de KRO. Na tips over de opvoeding te hebben gekregen in het programma ‘Opvoeden doe je zo!’, was het ’s avonds tijd voor de Nationale Opvoedtest. Laptop op schoot, blik op de televisie…wij waren er klaar voor. Op de laptop was het in eerste instantie moeilijk. Zodra de nieuwe vraag voor kwam, ging de tijd al lopen, zodat je geeneens tijd had om ook maar een seconde over de vraag na te denken. Dus eerst de vraag op televisie luisteren en dan snel antwoorden. Op de meeste vragen had ik wel direct een antwoord. Bij sommige twijfelde ik. Hoe zou ik reageren? Tja, dat ligt een beetje aan de hoeveelheid stresshormoon in mijn lichaam. Nu hebben mijn kinderen niet alle schappen bij de super leeggehaald, maar ze konden wel steeds een zakje snoepjes in mijn karretje leggen en dan gaan jengelen als ik het er weer uithaalde. De jongste kon dan op de grond gaan liggen trappelen en krijsen als hij zijn zin niet kreeg. En de ene keer zette ik hem rustig weer op zijn benen, zei dat hij zich niet zo moest aanstellen want dat ik toch niet overstag ging en zeker niet als hij zo lag te gillen. De andere keer liet ik hem liggen en liep ik gewoon weg, alle blikken ten spijt en soms werd ik gewoon poos en kreeg hij die pedagogische tik. Tja, een moeder is ook maar een mens. En wat doe je als een kind, terwijl er bezoek is, met zijn piemel zit te spelen? Dan ga ik daar toch echt de aandacht niet op vestigen door te zeggen dat het waarschijnlijk lekker is, maar dat hij dat nu maar even niet moet doen. Preuts opgevoed, ja dat ook, maar afleiden en hem dat later rustig vertellen, vind ik toch beter (bij mij passen).
Maar ik haalde toch nog 104 punten met het mooie cijfer 8,3. En dan krijgen mijn kinderen geen appelmoes of ketchup over de groenten en moeten ze dus gewoon een beetje groente zonder smaakverhullers eten, word ik boos als ik na een dag weer thuis kom en mijn kind loopt nog steeds in zijn pyjama, help ik mijn kind met de spreekbeurt door materialen te verzamelen en doe ik nog wel meer dingen fout. Bij sommige ‘foute’ antwoorden dacht ik later, ok?, ja als je het zo bekijkt is dat toch wellicht beter en bij andere vragen had ik liever de uitgebreidere uitleg van de vraag eerder gehad, zoals bij de vraag over de sexuele voorlichting. Ik denk daar bij dan echt aan hoe de daad ed werkt, dus op het moment als het kind de andere sexe in de gaten heeft, wordt het tijd daar iets uitgebreider over te vertellen. Maar vanaf het moment dat je met je kind communiceert… ja inderdaad, dan benoem ik ook de dingen, dan doen wij daar niet geheimzinnig over. Ik zag dat alleen niet direct als sexuele voorlichting 😉
En ik ben het met Kitty Verheul eens dat een volwassenen niet met een kind mag tongen, maar als ouder kun je toch best met het puntje van je tong dat een beetje voordoen en uitleggen dat grote mensen dat doen als ze elkaar lief vinden en dat ze het dan veel echter doen, maar dat hij daar nu verder nog een beetje te jong voor is.

Maar het was een leuke test. Ik ben benieuwd hoe anderen het gedaan hebben. Op de Oudersite PO van Kennisnet staat een poll en het in forum kun je reageren op de test of jouw ervaringen vertellen.

Kinderen worden te dik, bewegen te weinig, eten te zoet en te vet. E?n van de dingen waar meer opgelet zou moeten worden is de tussendoortjes die kinderen mee naar school krijgen. Ik sprak pas een lerares die het verbazend vond dat maar een enkel kind af en toe fruit meenam. De meeste koeken en limonade. Mijn kinderen kregen altijd een appel mee, geschild en in hapklare brokken gesneden. Maar daar kwam een eind aan toen de juf besloot dat iedereen pas naar buiten mocht als het eten op was. En een koek is snel weggewerkt maar een bak met fruit natuurlijk niet. Niet echt stimulerend dus en zo werden het ook hier koeken. Niet omdat ze met de klas willen meelopen en niet als enige met een bak fruit zitten, maar omdat het tussendoortje zo is ingepland dat langer eten ten koste van je pauze gaat. En ik kan mij voorstellen dat je dat niet wilt als kind, want als je als laatste buiten komt, mag je hem zijn bij verstoppertje en dat wil je natuurlijk niet.

De hele dag geknal en als ik over straat ga zie ik ze lopen, in alle leeftijden: Groepjes met jongens. Uit hun zak halen ze een rotje, steken hem aan en gooien hem weg. boem, volgende, boem. Ik fiets er met mijn zoon langs en zeg dat ik dit toch zo vreselijk vind. Dit zinloze gehang op straat en dan maar achter elkaar dat knallen. En ik hoop dat hij dat inziet en dat hij dat straks niet gaat doen. Nu wil hij af en toe even een babyrotje en een babyvuurpijl afsteken. Zit ik niet op te wachten, maar goed. Je houdt het kennelijk niet tegen. Maar vanaf het moment dat de verkoop begint tot 31 december ver na middernacht… ik hoop toch echt dat we ze voldoende opvoedbagage meegeven omdat niet te doen.