Naast de Surfsleutel van de Kinderconsument is er nu ook een tweede Kinderbrowser in de markt, de Krowser. Het principe lijkt heel erg hetzelfde en ik ben dus wel benieuwd naar de verschillen tussen deze twee kinderbrowser. Hoe kindvriendelijk zijn ze? en hoe oudervriendelijk zijn ze, want ouders zullen toch het e.e.a. moeten instellen.
Zelf heb ik ze nog niet geprobeerd. Mijn kinderen kunnen redelijk overweg met internet en afspraken zijn goed te maken. Voor school (vooral de overblijf) lijkt het me wel heel handig, want voor je het weet zitten vooral de hogere groepen weer op spelletjes waar je ze eigenlijk niet op wilt hebben en zeker niet met de kinderen uit de onderbouw erbij.
Ervaringen zijn dus welkom.
De Kinderconsument
De Surfsleutel
De Krowser. Meer over de Krowser bij Ouders Online
Archief voor 2004
Columns
Voor “Kinderen en nieuwe media” hebben een aantal mensen al een leuke column geschreven. Deze zijn te lezen op de website van Kennisnet.
Hier vind je een overzicht van de verschillende columns
Surfsleutel
Er is weer iets nieuws op de markt op het gebied van Veilig Internetten voor Kinderen. De kinderconsument heeft een programma ontwikkeld, de surfsleutel, waarmee kinderen alleen kunnen surfen naar vooraf bepaalde websites die gekeurd en veilig bevonden zijn. Een heel goed initiatief. De sleutel is door ouders uit te breiden en met het nemen van een abonnement krijg je ook regelmatig updates. Het leuke van het programma is dat je als ouder ook kunt instellen hoelang een kind mag computeren. Een klok tikt mee en als de tijd om is krijgt het kind te horen dat het pauze moet nemen of moet stoppen. Ideaal dus! Voor de prijs hoef je het niet te laten.
Meer info op de website van de Surfsleutel
Online games
De jongens zijn een aantal dagen lekker aan het logeren geweest bij oma en opa. Daar is geen computer. Bij thuiskomst ging de jongste dus bijna in ??n streep naar zijn kamer. De oudste ging naar een vriendje. Eenmaal weer thuisgekomen vertelde hij dat ze achter de computer hadden gezeten met nog een vriendje. Ze hadden een spelletje gedaan op internet, wat dat ene vriendje kende.
Hij had voornamelijk toegekeken, het was zijn spel niet, zei hij. Je moest allemaal mensen in elkaar slaan en het was allemaal wel ruig en zo.
Ik haalde opgelucht adem. Natuurlijk nog die uitzending van Bij ons thuis ingedachte. Maar gelukkig hoef ik mij over hem (nog) geen zorgen te maken.
Wat natuurlijk wel kwalijk is dat kinderen dit soort spellen dus via internet kunnen spelen. Dus geen doosje met een leeftijd er op enzo.
Mensen afmaken in Age of Empires is toch nog iets anders dan gewoon voor de lol mensen de kop in slaan gelukkig.
Wie is er nu verantwoordelijk
Nog even teruggrijpend op de uitzending van Bij ons Thuis. Inmiddels de hele uitzending gezien via internet. Een interessante vraag kwam boven. Wie heeft de verantwoordelijkheid eigenlijk. De maker van de games werd aangesproken. Zijn games bevatten veel geweld en moesten dus verboden worden. Ze waren niet geschikt voor kleine kinderen. Nee, zei de maker, de games worden gemaakt voor een bepaalde leeftijdsgroep en inderdaad niet voor kleine kinderen. Wij vermelden de leeftijd bij de games, dus is het aan de (ver)koper hierop te letten. Rijst daar natuurlijk weer de vraag of de verkoper bij de verkoop op de leeftijd van het kind zou moeten letten en een 18+ game dus niet mogen verkopen aan een tienjarige. Of ligt die verantwoordelijkheid uiteindelijk bij de ouders?
Reageren? Graag in het Forum van Kennisnet.
Bij ons thuis – verbazing
Als je al weken aan een special voor Kennisnet werkt over Kind en (Nieuwe) Media, kom je vanalles tegen waarover je eigenlijk wat meer zou willen schrijven. Natuurlijk hopend op een reactie die je ook weer zou kunnen gebruiken. Maar vooral ook omdat ik soms met verbazing dingen hoor over kinderen en internet en kinderen en spelcomputers. Gisteren nog. Ik zat te kijken naar het staartje van Bij ons Thuis, want ik was natuurlijk weer te laat. Hoor ik Jeroen Kramer aan ??n van de jongens vragen die achterin op een playstationachtig ding aan het spelen was, of hij niet bang was voor RSI. Hij had namelijk gehoord van een jongen die elke dat 13 (DERTIEN) uur achter elkaar op de playstation aan het spelen was en die nu zo heftig RSI had, dat hij zelfs geen pen meer kon vasthouden. Ach, antwoordde die jongen, bij mij zal het niet zo’n vaart lopen, want ik speel maar 8 uur per dag… maar ACHT uur. Daar zakt dan echt mijn broek van af. Op een hele regenachtige zondag, als wij echt weer een heerlijk doe-het-ff-rustig-an-zondag hebben zitten onze jongens wel eens perongeluk 3 uur achter de computer, wisselende spelen en ze lopen dan ook nog eens heen en weer om bij elkaar op het beeldscherm te kijken. En dan voel ik mij als ouder helemaal schuldig dat ik ze 3 uur lang heb laten computeren, en dat alleen op zo’n zondag, dus niet eens elke dag….
Maar 13 uur achter een computer…
(Bij ons thuis – uitzending: Bloed op het beeldscherm, over spelletjes met geweld – website Bij ons Thuis
Spelen
Het is woensdagmiddag. Omdat Kevin nog niets heeft afgesproken, haal ik hem even uit school. Marco schijnt al vertrokken te zien, want die is in geen velden of wegen meer te zien. Een vriendje van Marco vraagt ook al waar hij is, want hij wil graag met hem spelen. Hij vraagt aan mij of dat kan, maar ja, ik weet nog niet wat Marco heeft afgesproken. Volgens hem niets en hij wil graag dan bij ons ook komen eten. Dat is geen probleem en hij gaat met mij en Kevin mee. Thuis blijkt Marco al te hebben afgesproken, maar we doen niet moeilijk, als het andere vriendje het goed vindt, mag hij best meespelen. Na bijna een uur hebben we het andere vriendje eindelijk te pakken (tja, internet via de telefoon en geen ISDN… mailen is dan sneller) en blijken er geen bezwaren te zijn, maar ze geen wel aan hun docuwerkstuk werken. Dat is geen punt, hij wil nog wat plaatjes zoeken en heeft toevallig een diskette bij zich. Hij wil graag een pc met internet. Marco en het andere vriendje willen hun teksten intikken in Word, dus die hebben geen internet nodig. En zo verandert ons huis in een kantorentuin. Kevin heeft uiteindelijk geen afspraak en gaat na het eten op zijn eigen kamer achter de pc, Vriendje 1 pakt de computer van Marco met internet en Marco en vriendje 2 werken heerlijk aan de eettafel op mijn oude laptop en een laptop van school die nog steeds bij ons thuis staat. Als de moeder van vriendje 1 opbelt om te vragen of hij inderdaad is blijven spelen kan zij haar oren niet geloven als ik vertel dat iedereen braaf achter een pc zit om huiswerk te maken.
Is dit een voorproefje op het middelbaar onderwijs? Wordt er dan niet meer gespeeld, maar serieus gewerkt op de vrije middag? Het verzoek is nu wel gekomen om toch de internetverbinding beneden is voor elkaar te maken. De kabel ligt er wel, maar er is maar één aansluiting en die zit in de pc van Marco.l Morgen gelijk naar de computerwinkel… en sparen voor een snelle laptop. De mijne is afgekeurd… te sloom 🙁
Vertrouwen
Verbieden, filters, geen internet of vertrouwen?? Kinderen zijn redelijk thuis op internet en kunnen dus op sites terecht komen waarvan wij ouders toch eigenlijk vinden dat ze niet echt geschikt zijn voor kinderogen. Hoe ga je daar nu mee om?
Gisteren bij Kennisnet o.a. daarover van gedachten gewisseld met Bamber Delver van de Kinderconsument.
Plaats je een filter op de computer van je kinderen? – ZIj hebben sneller door hoe ze die kunnen omzeilen dan dat jij als ouder doorhebt hoe je die moet installeren.
Verbied je internet? – Dan gaan ze wel bij een vriendje kijken.
Als kinderen naar porno ea sites willen gaan, dan doen ze dat echt wel. Hoe voorkom je dan dat kinderen perongeluk op een verkeerde site terecht komen? [Lees meer…]
Floris
Spannende films, vele special effects, hoe gekker, hoe beter??
Gisteren hebben de jongens ( en Lambertus en ik) genoten van een net gekochte DVD. Maar geen spannende menu?s, geen geflits van allerlei effecten, maar een zwartwit beeld. Er waren 3 DVD?s van Floris in de aanbieding bij het Kruidvat. 12 afleveringen voor nog geen 12 euro. En de kinderen genieten, die liggen in een deuk op de bank. Dat het zwartwit is zien ze pas als wij ze erop wijzen. Er komt wel geweld in voor. Ridders hangen als oud vuil in de bomen als de ?Koperen Hond? is ontploft, maar dat is alleen maar grappig, want van de bank klinkt geschater. Bovendien was de cast waarschijnlijk niet zo groot, want een aflevering erna doen ze weer gewoon mee. En er zal best wel bloed zijn, maar dat zie je niet op een zwartwit beeld 😉
Het is wel een raar idee – Floris, in het zwartwit – op DVD
Kind en Nieuwe Media
Rondom kinderen en media gebeurt heel veel. Kinderen vinden de nieuwe media interessant. Wat is nu mooier dan alle nieuwe spelletjes te hebben, en het nieuwste mobieltje om op school mee te pronken, en heerlijk met vriendjes en vriendinnetjes te chatten in een chatbox of via MSN. Er kan veel met al die nieuwe media, maar er kan ook veel verkeerd gaan. In deze weblog hoop ik een verzameling te kunnen maken waar iedereen wat aan kan hebben. Ook ervaringen zijn welkom.
Deze Medialog is een voortzetting van het onderdeel Kind en Media van mijn eigen weblog. De items daaruit zal ik proberen over te zetten naar hier. Ik hoop dat dit een log wordt waaruit mensen veel informatie kunnen halen
Karin